Ekspozycja stanowi przestrzenne rozwinięcie praktycznych i teoretycznych rozważań twórcy na temat modułu, brył i ich wzajemnych relacji przestrzennych. Za sprawą wyjątkowego, autorskiego języka projektowania Szpakowicz rozszerzał granice architektury, łącząc odległe światy matematyki i sztuki.
Wystawa przyjęła formę instalacji zaprojektowanej przez architektów i badaczy – Łukasza Wojciechowskiego oraz Aleksandrę Czupkiewicz. W obrębie instalacji prezentowane są modele zrealizowanych budynków, przede wszystkim trzech domów w Zalesiu Dolnym, które stanowiły swoiste credo architekta, a także przestrzenne diagramy kompozycji modularnych oraz projekty, rysunki i fotografie związane z takimi koncepcjami, jak: osiedle Waszyngtona (Warszawa, 1962), Stegny (Warszawa, 1973), Natolin Wyżyny (Warszawa, 1978), Moczydło (Warszawa 1980), Szkoły Specjalnej w Legionowie (1989) i tych realizowanych już poza granicami Ain Benian i Tijarat (Algieria, 1982) czy osiedla w Giberville (Francja 1994).
Wystawie towarzyszyć będą wykłady, prezentacje i dyskusje.
reklama
