W historii architektury rola detalu się zmieniała – od funkcji dekoracyjnego ornamentu do podstawowego elementu struktury. Dynamikę współczesnych czasów i potrzeb podkreśla detal kinetyczny, o którym opowiadają Robert Konieczny i Kazimierz Butelski, a który możemy zobaczyć w pawilonie polskim na EXPO w Dubaju (projektu WXCA). Detal kontekstualny (regionalny) może stać się remedium na kosmopolityczną globalizację architektury, a zaproszenie przyszłych użytkowników do jej współtworzenia (np. Open Building) pozwala uzyskać przestrzeń społeczną, czy wręcz osobistą, zamiast takiej „bez tożsamości”. Detal zielonych fasad i dachów wspomaga poprawę mikroklimatu w otoczeniu budynku i choć trochę kompensuje niekorzystny wpływ inwestycji na środowisko. Skupiając się na ideowej i formalnej funkcji detalu, nie zapominajmy też o jego fizykalnej roli – źle rozwiązany może powodować problemy w użytkowaniu budynku i wzrost jego energochłonności.
Czytając znakomitą książkę, zaznaczamy w niej wyjątkowo trafne lub piękne fragmenty. Wspominając przeszłość, obrazuemy w pamięci krótkie chwile intensywnych emocji. Kochamy swoich bliskich za całokształt, ale i za tę wyjątkową drobnostkę, której nikt inny nie ma. Z architekturą jest podobnie – ważna jest całość, ale widok z daleka zwykle upodabnia do siebie wszystkie budynki, zaś przyglądając się jej z bliska, zyskujemy inny i wyjątkowy wymiar relacji z przestrzenią. Detale, chwile, zbliżenia są ważne i piękne. •
reklama
